her zamanki gibi uyusam geçse diye beklesem geçmez... uyudum diyelim sabah uyandığımda aklıma geldiğinde içimdeki sıkıntı ikiyle çarpılcak biliyorum.
öle bişey ki içimi büküp büküp duruyor.
düşüncelerim iki dakika sonra saçma geliyor.
telefonlarımı kapatım bir daha açmamak istiyorum.
bir şeyler umut etmek bile istemiyorum. her bi beklenti daha bi üzüntü içine sokuyor beni...
en acı şarkıları dinlemek istiyorum canımın yanmasına acı katmak istiyorum.
bütün gece dolunayı izlemek istiyorum...
derdimi oturup sabaha kadar abimle paylaşmak isitiyorum bana destek olmasını istiyorum ilk defa içimdeki kopan şeyleri ona anlatmak istiyorum. bana kızmasına da razıyım ama arkamda bana aslanlar gibi destek olmasını istiyorum. ona sarılmak istiyorum, ona daha önce küçükken gökgürültüsünden korkarken sarılmıştım doya doya...
ağlamak istiyorum ama kimse görmesin, utandırmasın beni istiyorum.
ömrümün bir dakikasını bile boşa geçirmemek istiyorum, düşünmeye fırsatımın olmaması için...
bir daha kimse beni incitmesin istiyorum...
şuan üzgün olmam da o insanın hatası varsa kendi hatalarımın da olduğunu biliyorum. bidaha yapmış olduğum bu hataları da tekrarlamamak istiyorum.
beni bu kadar zayıf kılan insan için sadece bir tane iyi dilekte bulunabilmeyi istiyorum. kötü biri olmadığımı hatırlamak istiyorum.
şimdilik bu kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder