12 Ocak 2011 Çarşamba

midem artık sınırları zorluyor. koca bir yıldır bunu yaşıyorum. kullanmadığım adını bilmediğim mide ilacı veya mideye iyi gelen bitki kalmadı. doktorum adeta bilmece gibi ilaç kullanma talimatları vermeye başladı; yemek yemeden hemen önce bunu, ağzına iki lokma attın diyelim hemen bunu içeceksin, yemeğin bitmek üzereyken bunu, yemeğin bitti masadan kalkıp ileri iki adım attıktan sonra şu ilacı falan diye uzayıp giden...

dışarı adımımı attığımda ise hangisini nasıl içeceğimi bilmiyordum, hepsi birbirine girmişti. tabi eczaneye gittiğimde beni nelerin beklediğini bilmeden. eczacı, doktorun yazmış olduğu talimatları ilacın üstüne yazmaya çalışırken iyice karıştırdı. açken içilmesi gerekeni tokken ya da günde üç defa bir taneyi günde bir tane üç defa gibi.

sonuç olarak ben ilaçları doğaçlama kullanıyorum. enstantene gelişen hislerle...

aslında şifam belli stresten uzak olabilmek, son 6 ay inşş dicem ama ondan sonra da iş güç telaşı falan ben en iyisi mideyi aldırayım, temiz..

2 yorum:

Adsız dedi ki...

senden ve midenden daha değerli bişey yok... başlarım sitresine sinirine, kendine "iyi" bak!

pisicshik dedi ki...

daha çok sen bana sabır dile piyale :)