burnumu sokmadığım başka ne var?

inanın son 3 yıldır girişip tamamlamadığım o kadar işe kalkıştım ki. ilki tiyatro oldu gittim bi kaç ay baya bi para bayıldım kulübe de, sıra oyuna geldi seçmeler falan ben caydım. nedenim de sık sık ailemin yanına gidemicek olmamdı. neyse sonra dansa heveslendim ama onun kursuna gidemeden kaldı. bi ara da, aslında yeteneğimin olduğunu küçüklüğümden beri düşündüğüm ama bi türlü kendimi geliştirmemin kısmet olmadığı resime sardım, ona da zaman ve bütçe ayıramadım ve yalan oldu. sonuç hiç bişidi ama yeni insanlar tanımak güzel oldu.

he bu yaz bi de tenise gittim gerçi onu zamanım olsa hep yapmak isterim güzeldi valla çok keyifliydi:)

son bombam ise basketbol hakemliği kursu. evet hiç alakam bile yoktu, en fazla bi yerde maça denk geldiğim zaman izlerdim keyif de alırdım ama gerçekten her bi kuralını bilerek izlemişliğim yoktu. aa aslında düşünürsek ilkokulda basketbol takımı seçmeleri için de heves etmiştim uzun boylu olduğumdan falan değerlendirmek istemiştim de sadece öyle kaldı sırf hocanın bağırmalarından korkup bırakmıştım. belki de ilerleyebilirdim. ayrıca bu akşam o hocanın çok rahatsız olduğunu öğrendim, ölümünü bekliyorlarmış. öyle bağırırdı falan ama iyi adamdı sade bi insandı severdim gerçekten, çok üzüldüm.

neyse sonuç şu ki kursun bu akşamki bölümü çok keyifliydi. uygulama bölümü. gerçekten istersem yapabilirim bunu ama çok çalışmam gerek. kendime acayip güvenmeden maça adımımı bile atamam. inş geliştirmek için çok çalışıcam. annem bu işi de yarım bırakıcam diye çok korktu sürekli destek çıktı,saolsun :) ama yarın kursun son günü. sınava giricem de bakalım ne hatırlıyo olucam :)

ortamı da çok güzeldi. insanları çok sıcak ve gerçekten bişi yapmak istiyorlar. hepsini çok sevdim.

düdüğümü de yalnış almışım o ayrı bi komediydi zaten dalga geçtiler, istanbula kısmetse haftaya bi gideyim ilk işim doğru düdüğü almak olacak :) ayrıca bu akşam kulaklarım düdük sesinden dolayı az işitiyo. bağıra bağıra konuşasım gelio adeta :) umarım uzun sürmez bu durum..